Josine Koning: Maarten van der Weijden 10 km openwater zwemmen
Kippenvelmomenten in de sport - Josine Koning
Jarenlang trainen, afzien, grenzen verleggen, blessures, dingen gelaten en altijd met de volledige focus naar dat ene moment met het ultieme resultaat. Iedere sporter hoopt dat ze in een flow komen, waarin alles lukt, de juiste keuzes inituitief worden gemaakt die doorslaggevend blijken te zijn voor de winst. Hét doel waar alles voor moest wijken. In het nog prille bestaan van STOX Energy Socks zijn er nog geen mondiale kippenvel momenten tot stand gekomen met een STOX Energy Socks aan, maar daar gaat in 2021 hopelijk verandering in komen. We hebben onze STOX ambassadeurs gevraagd naar hun favoriete sportmoment waar zij zelf kippenvel krijgen als ze het terug zien en gevraagd om het moment vanuit hun perspectief toe te lichten. En het is ze gelukt, iedere keer weer kippenvel…
Hockeyinternational en speelster van Den Bosch, EK goud: 2017 & 2019, WK goud: 2018, CT goud: 2017, Pro League goud: 2017 & 2019, STOX ambassadeur sinds 2018
Het moment dat Maarten van der Weijden goud behaalde tijdens de Olympische Spelen in 2008 staat me minder bij. Het was tijdens een presentatie van Maarten dat hij zijn gouden race zelf van commentaar voorzag bezorgde mij kippenvel. Zijn verhaal is op zich natuurlijk bijzonder. In 2001 werd bij hem acute lymfatische leukemie geconstateerd. Hij onderging 2 jaar lang 4 chemokuren en een stamceltransplantatie. In 2005 werd hij genezen verklaard. Tijdens zijn presentatie liet hij weten dat de patiënt zelf geen invloed heeft om het genezingsproces. Hij vindt het dus niet eerlijk om aan de buitenwereld te doen geloven dat hij zelf kanker heeft overwonnen, omdat hij zogezegd een topsporter was en zo goed kan doorzetten. Hij fit de chemokuren in ging. Hij zei mooi: “Ik heb wel zelf goud gewonnen, maar ik heb niet gewonnen van kanker.” “Ik heb gewoon geluk gehad”. Hij benadrukte dat het dus geen keuze is of je kanker kan overwinnen of niet. Oftewel diegene die aan kanker zijn overleden kan je dus niet een stempel geven dat ze niet hard genoeg hebben gestreden of zwak zijn.
Na deze heftige en zware jaren kon hij vanaf 2005 zich focussen op de Olympische Spelen van 2008 met zijn motto: Elke dag beter worden, maar wel met een gericht doel. Volle focus op goud in 2008. Daarvoor ging hij ver. Hij had zelfs een half jaar voor de Spelen zijn slaapkamer omgebouwd tot een klimaatkamer en hij sliep een hoogtetent van 2,5 meter groot. Die kon hij zelf instellen ‘op welke hoogte’ hij zich wilde bevinden. Deze hoogtes variëren van 300 tot 10.000 meter hoogte. Hierdoor verbetert je uithoudingsvermogen; eigenlijk bouw je natuurlijke EPO op. Hij ging zelfs zo ver dat als zijn vriendin bij hem sliep, moest zij dus ook in die tent slapen. Fantastisch.
De race van 10 km is natuurlijk vreselijk lang en waar hij bijna 2 uur over deed. Zoals hij zei, was hij niet de snelste zwemmer. Dus hij moest het hebben van zijn uithoudingsvermogen en scherp zijn. Tijdens de race realiseert hij zich dat hij inderdaad fitter is en dus ook sneller is dan de rest. Hij voelt dat op moment dat hij eigenlijk vrij makkelijk naar voren zwemt naar de koppositie, want eerder in de race dacht hij dat hij eerste positie niet meer kon inhalen en zich op zilver of brons moest focussen. Daarnaast kiest hij op een cruciaal moment voor een andere lijn dan zijn concurrenten, die waren te veel met elkaar bezig en ik koos de kortste weg. En opeens beseft hij zich dat hij eerste ligt en dat hij nu gas moest geven en volhouden. Vervolgens zei hij dat je het dan hebt gedaan het allemaal zo onwerkelijk is. Pieter van den Hoogenband springt om zijn nek en feliciteert hem, en Maarten zegt in zijn oor: Doe maar even rustig. Zo onwerkelijk dat hij te horen krijg dat hij leukemie had, was het ook zo onwerkelijk dat hij goud had gewonnen. Pas toen zijn vriendin naast hem stond drong het een beetje tot hem door.
